Artık dokunuyor acısı yüreğime sesinin. Kızgınım aslında, papatyalar açan toprağı getiren ilkbaharlara... Seni hatırlattığı için... Kızgınım aslında rüzgarlara... Kokunu getirdikleri için... Kızgınım aslında zamana... Senli günleri elimden aldığı için... Bu kadar kızgınlığa, bu kadar yaraya sadece sen iyi gelirsin. Ama dönersen eğer bana, ölüm gelse alamaz ruhumu. Ayıp olmasın ölüme. Sen en iyisi gelme! Ama dönmezsen eğer bana, ölüm gelmez kapıma. Ben giderim koşa koşa... Anlaşmamız vardı halbuki toprakla. Sen bana dönmeden, kavuşmayacaktım onunla. Artık gelsen de gelmesen de yokum artık bu anlaşmada. Sana benden son tavsiye. '' Kimseden benden gittiğin gibi gitme. Her gidişin ölümü getirir. Her hatıran umudu götürür. Bu yüzden gitme benden gittiğin gibi kimseden... Yazık olur.''
*Zamanla geçermiş acılar, yenilgiler... Peki, o zamana ne zaman ulaşır insan? Ve neden o zamana bu kadar ağır akar zaman... Zamanla geçer dedikleri ne zaman geçer? Git! Ben kendimi yalanlarla kandırırım. Kandırılmaya alışığım.
*Artık kendini bile ısıtamıyor, altı kısık kalbimin ateşi. Yazdım, yazdım, yaza yaza azaldım. Adam olamadı içimdeki çocuk. Kalbinin kilidini açacak anahtar kelimeler bilsem de hep figüran oldum kendi filmimde. Bir ben etmedi senden kalanlar. Aslında ben hala benim de... tanık bulamıyorum kendime. Yine de çalan her kapıya koştum belki benimdir diye... Kendimden yaptığım uçurumları armağan ettim kendime. Meğer sensizlik, düşerken kaybolmakmış uçurumun içinde...
*Dışının, içinden daha güzel olduğu hediye paketi gibidir aşk. Alacaksan açmayacaksın, açacaksan almayacaksın.
*Tanrı zamanı yarattı, insan öldürüyor.
*Unutmak ne güzel yakışmış sana. Bir ütülü gömlek gibi giymişsin üstüne, yitip giden bizi. Unutacak ve gideceksin biliyorum. Üstünde hala ütülü duran ''biz'' gömleğinle sakın beni başkalarıyla kırıştırma!
*O kadar dert etme! Nasıl olsa bugün, dünü unutturacak daha büyük yaralar açar sende.
*Çok sevdim onu. Adımı unuturcasına, adını adım yaparcasına sevdim.
*İnsan ne kadar güçlü olsa da aşkta, aşk hep yenilen oluyordu ayrılığa. Tokat gibi bir ''git'' ile çıktı bir gün karşıma. Ummazdım bu kadar yanacağını canımın. Çok ağladım... Ağlamalarım ağlamalardan utandı.
*Ve umut, acıyı uzatır bazen. Ve acı, umudu doğurur bazen.
*Her şey yolundaysa ters giden bir şeyler var demektir.
*Rüyalarında ve masallarda başka başka hayal dünyalarının tadını çıkaranlar, bunun bedelini uyandıklarında hala yanı dünyada olmanın tahammül edilemez hafifliği ile öder.
*İnsan ihanet etmeyecek kadar temiz değildir çoğu kez. Ben bile ilk ihanetimi çocukluğuma yaptım; büyüyerek.
*Hayır! Hayır!
Ağlamıyorum, ağlamayacağım. Söz verdim bir kere.
Sadece biraz...
Sadece biraz... Sensizlik kaçtı gözlerime.
*Birini sevmek için karşılık beklemem ki... Zaten sevdiğim hiçbir şarkı da benim için bestelenmedi.
Kahraman Tazeoğlu
